چیزهای عجیبی که مردم گذشته برای زیبایی استفاده می‌کردند
۱. نخستین دستگاه فر دائم مو
در سال ۱۹۰۵، یک آرایشگر آلمانی به نام کارل نسلر، نخستین دستگاه فر دائم مو را اختراع کرد. این دستگاه دارای بیگودی‌های برنجی بود که به یک سیستم حرارتی متصل می‌شدند. برای استفاده از آن، ماده‌ی شیمیایی سدیم هیدروکسید مستقیماً به موها زده می‌شد.
۲. سشوار در ابتدا ظاهری متفاوت داشت
سشوار برای نخستین بار در سال ۱۸۹۰ توسط یک آرایشگر فرانسوی به نام الکساندر گودفوا عرضه شد. این دستگاه بزرگ بود و فقط در حالت نشسته قابل استفاده بود. در دهه‌ی ۱۹۲۰، نمونه‌ی کوچکتر و دستی آن وارد بازار شد که سرآغاز سشوارهای مدرن امروزی بود.
۳. مردان ویکتوریایی چای را در لیوان‌های مخصوص می‌نوشیدند
در دوران ویکتوریا، مردانی که هم عاشق چای بودند و هم به سبیل‌هایشان اهمیت می‌دادند، از لیوان‌هایی ویژه به نام «لیوان سبیل» استفاده می‌کردند. این لیوان‌ها که در دهه‌ی ۱۸۷۰ توسط سفالگری انگلیسی به نام هاروی آدامز ساخته شدند، مانع خیس شدن سبیل هنگام نوشیدن چای می‌شدند. محبوبیت این لیوان‌ها به‌قدری بود که آدامز پس از ۱۵ سال بازنشسته شد.
۴. بوسیدن در یونان باستان معنای متفاوتی داشت
در یونان باستان، بوسه بیشتر نمادی از احترام بود تا عشق. مردانی که از نظر اجتماعی هم‌رتبه بودند، یکدیگر را بر لب می‌بوسیدند و در غیر این صورت، گونه‌ی هم را می‌بوسیدند. بوسیدن بین زن و مرد پذیرفته‌شده نبود، چرا که زنان جایگاهی برابر با مردان نداشتند.
۵. مردان یونانی دامن می‌پوشیدند، نه شلوار
برای مردان یونان باستان، پوشیدن دامن، تونیک یا ردا، نشانه‌ی مردانگی بود. در واقع، شلوار را پوششی زنانه و حتی خنده‌دار می‌دانستند.
۶. آناناس، نماد جایگاه اجتماعی
در قرون ۱۶ و ۱۷ میلادی، آناناس میوه‌ای بسیار گران‌قیمت و نماد اشرافیت بود. ثروتمندان این میوه را به مهمانی‌ها می‌بردند، اما آن را نمی‌خوردند. قیمت هر آناناس به هزاران پوند می‌رسید و تا زمان فاسد شدن، چندین بار از آن استفاده‌ی نمایشی می‌شد.
۷. بالش‌های سنگی در مصر و چین باستان
در مصر و چین باستان، بالش‌ها از چوب، سنگ یا چینی ساخته می‌شدند. این بالش‌ها سر را از زمین جدا نگه می‌داشتند تا از گزند حشرات در امان باشد. همچنین، در مراسم تدفین نیز از آن‌ها استفاده می‌شد، زیرا سر را عضوی مقدس می‌دانستند.
۸. کچاپ، دارویی در قرن نوزدهم
در قرن نوزدهم، کچاپ بدون گوجه‌فرنگی تهیه می‌شد و ترکیبی از قارچ، پیاز و ادویه بود. بعدها گوجه‌فرنگی به آن افزوده شد و به‌دلیل خواصش، کچاپ به‌عنوان دارو توسط فردی به نام جان کوک بنت عرضه شد. اما در دهه‌ی ۱۸۵۰، با کاهش کیفیت تولید، کاربرد دارویی آن از بین رفت.
۹. استفاده‌ی دارویی از مومیایی‌ها
در قرن دوازدهم میلادی، پودر مومیایی‌ها به‌عنوان دارو استفاده می‌شد، به‌ویژه به‌خاطر قیر طبیعی موجود در بدن آن‌ها. حتی رنگ قهوه‌ای برخی نقاشی‌های قدیمی نیز از همین پودر به‌دست می‌آمد.
۱۰. حمام رفتن پیش از مراسم شوالیه شدن
برخلاف تصویر رمانتیک فیلم‌ها، قرون وسطی از نظر بهداشت بسیار عقب‌مانده بود. حمام کردن کار رایجی نبود، اما برای مراسم شوالیه شدن، مردان موظف بودند حمام بروند تا لااقل در آن روز خوشبو باشند.
۱۱. استفاده از ادرار برای شستشوی لباس‌ها
رومیان باستان از ادرار به‌عنوان منبع آمونیاک استفاده می‌کردند. لباس‌ها در ادرار کهنه خیسانده می‌شد و سپس با پا کوبیده می‌شد تا تمیز شوند. دیوارنگاره‌های شهر پومپئی نیز این کار را ثبت کرده‌اند.
۱۲. اشکدان‌ها، نشانه‌ی وفاداری زنان
بطری‌های اشکدان قدمتی ۲۴۰۰ ساله دارند. زنان اشک‌هایی را که در فراق همسر خود می‌ریختند، در این بطری‌ها جمع می‌کردند. هرچه بطری پرتر بود، نشانه‌ی وفاداری و پاکدامنی بیشتر زن محسوب می‌شد. بعدها، این بطری‌ها برای نگهداری عطر و روغن به کار رفتند.
۱۳. دندان مصنوعی از دندان‌های واقعی ساخته می‌شد
در گذشته، دندان‌های مصنوعی از دندان‌های واقعی، معمولاً از کشته‌های جنگ یا داوطلبان فقیر، ساخته می‌شد. این دندان‌ها جایگزین دندان‌های از دست‌رفته‌ی ثروتمندان می‌شدند.
۱۴. عرق گلادیاتورها، راز زیبایی زنان رومی
در روم باستان، پس از نبرد، عرق، خون و چرک گلادیاتورها جمع‌آوری و در شیشه‌هایی به فروش می‌رسید. زنان رومی از آن به‌عنوان لوازم آرایشی استفاده می‌کردند. این محصول زیبایی ویژه‌ی زنانی بود که توان خرید عطرهای گران‌قیمت را نداشتند.
۱۵. تکامل دستگاه فر دائم مو
از زمان اختراع نسلر، دستگاه‌های فر دائم به‌طور مداوم تکامل یافتند تا اینکه در دهه‌ی ۱۹۷۰، مواد فرکننده اسیدی جایگزین مواد قلیایی اولیه شدند که ایمن‌تر و ملایم‌تر بودند.
